Podstawowe pojęcia sieci P2P

Podstawowe pojęcia
* Peer to użytkownik, który w danym momencie pobiera ten sam plik i udostępnia jego części.
* Seed (.ang ziarno) użytkownik(cy) posiadający kompletny plik i udostępniający go innym osobom.
* Tracker to serwer przekazujący informacje (adresy IP) o innych użytkownikach pobierających dany plik.
* .torrent to metaplik z informacjami niezbędnymi do rozpoczęcia procesu pobierania pliku.
* Info Hash to 160-bitowa wartość zakodowana algorytmemSHA1 i zapisana w metapliku .torrent. Służy do identyfikacji przez trackera pliku .torrent oraz użytkowników ściągajacych te same dane. Zazwyczaj jest przedstawiana jako 40-znakowa liczba w. zapisie szesnastkowym

Share ratio występujący w wielu klientach BitTorrent to stosunek ilości danych wysłanych do pobranych. Przyjmuje się za grzeczność względem innych i pewną normę, aby udostępniać plik minimum do share ratio równego 1. Oznacza to że należy wysłać innym użytkownikom taką samą ilość danych jaką pobraliśmy

Jak zacząć
Sieć BitTorrent jest specyficzną siecią tu niema głównego serwera udostępniającego pliki to użytkownicy są dla siebie nawzajem serwerami.Dla tego bardzo ważnym jest by po ściągnięciu sedować pozycje do ratio minimum 1.0.Tak by inni mieli od kogo ściągnąć .

Na początek wybierzmy klienta, Każdy klient ma swoją specyfikę. Na przykład Azureus , jest idealny, gdy chcemy głównie udostępniać pliki, (mamy kolekcje zdjęć z wakacji którą chcemy podzielić sie z innymi itp.) na niektórych konfiguracjach może mocno obciążać komputer i niema na to receptury jak tylko zainstalować i zobaczyć jak się sprawuje na naszym sprzęcie, na jednej konfiguracji będzie działać niezauważalnie na innej może spowalniać sprzęt. Za to oferuje nam bardzo dużo opcji i możliwości konfiguracji. Dobrym rozwiązaniem jest BitComet, (chociaż trzeba zauważyć, że klient ten jest banowany na wielu prywatnych trackerach z powodu częstego ściągania poza trackerem, co za tym idzie nie nalicza ratio) lub uTorrent, [polecam także początkującym],Automatyczna konfiguracja przy instalacji wymaga od nas tylko podania szybkości posiadanego łącza. Jest wiele innych aplikacji i właściwy wybór należy tylko od nas i naszych preferencji, no i należy nie bać się szukać odpowiedniej dla nas aplikacji metodą prób i błędów jak pisałem na każdej konfiguracji dany klient BitTorrent będzie pracować inaczej, no i każdy ma inne wymagania a wybór jest duży każdy znajdzie odpowiednią dla siebie aplikacje. Należy pamiętać pobierając także udostępniajmy, idealna sytuacja to taka, gdy ściągniemy jakiś plik to nie wyłączajmy się tylko sedujmy [ wysyłajmy] dany plik Torrent przynajmniej do RATIO 1.Pokazuje on stosunek pobranych i wysłanych danych, starajcie się utrzymywać go na poziomie powyżej 1,0. Jeśli zaniedbamy go może dojść do sytuacji, że zostaniemy zbanowani z danego trackera i z pobierania nici, w najlepszym razie spadnie transfer.Właśnie transfer, transfer w sieci, Torrent czyli prędkość, z jaką ściągamy plik jest wprost proporcjonalny do ilości, sedujących czyli udostępniających dany Torrent, czyli im więcej osób udostępnia z tym większą prędkością pobieramy. Oczywiście to nie jedyna zależność, ważna jest także prędkość posiadanych łącz sedujących, oraz innych specyficznych czynników sieci, ale ta jest bardzo ważna .

Więc ściągamy i instalujemy jednego z klientów: http://extra-torrent.pl/viewtopic.php?t=635

Teraz żeby zacząc ściągać potrzebujemy małego pliku Torrent.(w skrócie jest to mały plik zazwyczaj kilka kilobajtów zarządzający ściąganiem .Mówi klientowi skąd ma ściągać i co )

Z skąd go wziąć ? Jest kilka sposobów na szukanie pliku , można wpisać w Google np.:(nazwa interesującego nas pliku )filetype:Torrent będzie to wyglądać tak szukamy obrazu systemu kubuntu więc wpisujemy w wyszukiwarkę Google –kubuntu filetype:Torrent .

Gdy już mamy swój upatrzony Torrent należy go ściągnąć i zapisać na dysk , lub od razu otworzyć go w zainstalowanym kliencie . W tym celu klikamy w link do naszego torrenta po czym otworzy się nam okienko gdzie ustawiamy :

otwórz za pomocą i tu podajemy lokalizacje naszego klienta . (nazwa naszego klienta.exe)

I to tyle teraz czekamy aż się ściągnie . W pierwszej chwili nie spodziewajmy się maksymalnego transferu , trzeba dać chwile na ‘rozgrzanie’ się klientowi , musi on pobrać wszelkie dane i połączyć się z wszystkimi perami i sedami a to zajmuje chwile czasu .

Kilka wskazówek:
-nie dziwcie się że zaczęliście dopiero ściągać a cały plik jest już na dysku , bo jego tam tak naprawdę jeszcze niema to program zarezerwował sobie miejsce na ściągany plik i dlatego pokazuje tak jak by już był . Każda próba otwarcia pliku przed ściągnięciem zakończy się fiaskiem.
Oznaczenia filmów
ALIEN:

Oznacza że Torrent został wstawiony z innej strony i wstawiający nie jest autorem Torrent .

Oznaczenia releasów:

CAM:

Film nagrany z kina za pomocą kamery DV . Charakteryzuje się słabą jakością , częste drżenie obrazu zaciemnienia , rozmycia , dźwięk pochodzący z kamery także pozostawia wiele do życzenia .

Telesync (TS):

Obraz tak samo jak CAM różnica polega jedynie na źródle dzwięku , nagrany z kinowego systemu audio lub gniazda słuchawek a nieczęsto z wydania dvd .

Workprint:

Wersja filmu która jakimś cudem wydostała się z wytwurni , często nie różniąc się niczym od wersji końcowej filmu .

VHSrip:

Rip z wydania oryginalnego sklepowego wydania kasety VHS

Telecine (TC):

Kopia taśmy filmowej charakteryzuje się typowymi wadami obrazu dla taśmy filmowej takich jak ,kurz,zarysowania czy też przebarwienia .

PDVD:

Rip z płyty dvd przygotowanej przez piratów.

TVRip, HDTVRip, PDTVRip, DVBRip:

Obraz przechwycony z TV

DVDRip:

Rip z oryginalnej płyty dvd. Charakteryzuje się praktycznie najlepszą jakością obrazu i dzwięku .
Format-y video
Super Video Compact Disc (SVCD) jest standardem nagrywania płyt bardzo podobnym do VCD, ale o wiele nowszym. Główną różnicą między tymi jest jakość obrazu.
Na standardowej płycie (74/80 min) w standardzie SVCD można zmieścić od 35 do 60 minut nagrania w dobrej jakości, do 2 ścieżek audio (stereo) oraz 4 zestawów napisów do wyboru.
Płyty odtwarzane są na większości odtwarzaczy DVD oraz oczywiście w komputerach osobistych wyposażonych w CD-ROM bądź DVD-ROM, za pomocą odpowiedniego dekodera. W standardzie SVCD można także używać menu oraz rozdziałów, podobnych do tych używanych na DVD.Ze standardem SVCD łączy się także CVD (starszy).
Rozdzielczość: 480x480 (NTSC), 480x576 (PAL) albo większej

Kompresja wideo: MPEG2

Bitrate obrazu: ~2000kbps

Kompresja audio: MP1

Bitrate audio: ~224kbps

Zużycie procesora: Duże

Kompatybilność z odtwarzaczami DVD: Dobra

Video Compact Disc (VCD) to format zapisu cyfrowego strumienia audio-video na płycie kompaktowej. Format ten jest poprzednikiem DVD.
Płyta Video CD przechowuje film zapisany przy użyciu stratnej kompresji MPEG-1 z bitrate'em 1150kbps. Rozdzielczość filmu wynosi 352x240 px (w formacie NTSC) lub 352x288 px (w formacie PAL dodanym w standardzie VCD 2.0), co odpowiada mniej więcej standardowi VHS. Do zapisu dźwięku użyto kodeka MP1 z bitrate'em 224kbps i jeden kanał stereo (lub 2 mono stereo).Pojedyncza płyta VCD może przechowywać jedynie 70 minut filmu video, co w porównaniu do kompresji MPEG-4 jest wartością wyjątkowo niską. Płyty VCD mogą być odtwarzane przez komputerowe napęd CD-ROM oraz stacjonarne (podłączane do telewizora) odtwarzacze VCD. Również odtwarzacze DVD potrafią odtwarzać VCD.
Video CD zostało wprowadzone przez koncerny Philips i Sony w roku 1993. Był to standard VCD 1.1.W międzyczasie standard rozwinął się do VCD 2.0, co miało miejsce w 1995 roku. Do standardu dodano obsługę: MPEG Segmented Play Items (SPI), zdjęć, strumieni muzyki (bez obrazu), interaktywnej kontroli odtwarzania (PBC), łączenia możliwości odtwarzania zarówno zawartości w standardzie NTSC jak i PAL, wyższej jakości muzyki (bitrate 384kbps) oraz kilka pomniejszych rzeczy.Płyta VCD nagrywana jest na zwykłej płycie CD w dwóch sesjach. Na pierwszej sesji znajdują się dane sterujące, informacje służące do korekcji błędów i czasem inne pliki (np. trailery, zdjęcia reklamowe itp.). Na drugiej sesji umieszcza się właściwe pliki filmu. Może to być jeden lub więcej plików. Ponieważ w tej sesji nie zawarto danych z informacjami potrzebnymi do korekcji błędów wolna przestrzeń może zostać zagospodarowana na plik o wielkości np. 770 MB (na płycie 700 MB).
Udoskonaloną wersją VCD jest standard SVCD, który pozwala zapisać na standardowej płycie CD film skompresowany kodekiem MPEG-2 - tym samym, co w DVD, ale z mniejszą rozdzielczością.

RealMedia (RM) / ASF / nAVI - Są to bardzo małe pliki. ASF to jakby przodek DivX, a RM jest wciąż używane do odtwarzania strumieniowego .Formaty te obsługiwane są tylko przez komputery niemożna ich odtworzyć na stacjonarnych odtwarzaczach .

Rmvb jest kontenerem multimediów oferującym stratną metodę kompresji filmów, pozwalającą na znaczne zmniejszenie wielkości pliku (nawet o 40% w porównaniu z DivX czy XviD) przy nieznacznych stratach na jakości obrazu i dźwięku. Format ten, ze względu na niewielki rozmiar plików jest powszechnie stosowany. Do odtwarzania filmów w tym formacie potrzebny jest wydajniejszy komputer niż w przypadku DivX i XviD. Nazwa RMVB pochodzi od akronimu Real Media Variable Bitrate (dosłownie Prawdziwe Media z zmienną ilością bitów na sekundę (filmu)). Format ten jest kontenerem zawierającym strumienie RealVideo i RealAudio.
Aby odtworzyć ten format w systemie Windows można użyć:
* programu RealPlayer
* kodeków Real Alternative w połączeniu z dowolnym odtwarzaczem, multimediów

DivX jest stratną metodą kompresji obrazu filmowego, pozwalającą zapisać na zwykłej płycie kompaktowej filmy o długości i jakości porównywalnej do formatu DVD-Video. Wykorzystywana także do przesyłania krótkich filmów przez Internet. Do niedawna odtworzenie takiego pliku było możliwe wyłącznie na komputerach PC, dzisiaj wszystkie stacjonarne odtwarzacze obsługują ten format. Pierwotnie pod nazwą "DivX;-)” występowała nielegalnie udostępniona, zmodyfikowana wersja kodeka MPEG 4 autorstwa Microsoftu. Autorzy tej modyfikacji postanowili jednak stworzyć własną implementację kodeka MPEG-4. W ten sposób powstał Project Mayo, z którego następnie wykształcił się obecny, komercyjny DivX oraz otwarty XviD

DVD jeden z najpopularniejszych formatów zapisu danych, najczęściej wykorzystany do zapisu filmów, potrafi pomieścić 4,7G danych.

Rangi
# Leecher-Kandydat na ban. Może jedynie przeglądać forum. Nie może pisać komentarzy do wstawionych pozycji.
# User-Domyślna ranga użytkownika rejestrującego się na trackerze
# Power User-Może przeglądać pliki NFO. Może włączyć pasek statusu. Przede wszystkim troche więcej niż tylko User
# Super User-Ma te same przywileje co Power User, nie podlega jednak automatycznemu usunięciu konta. Zależnie od zasad panujących na danym trackerze przysługują dodatkowe przywileje . Każdy tracker reguluje zasady odmiennie .
# VIP-Ma te same przywileje co Power User. Nie podlega automatycznej degradacji
# Lite Uploader-Ma również te same przywileje co Extreme User. Tak samo jak VIP nie podlega automatycznej degradacji. Może wstawiać torrenty. Ma jednak mniejsze prawa w wstawianiu torrentów niż Uploader.
# Uploader-Ma również te same przywileje co Extreme User. Tak samo jak VIP nie podlega automatycznej degradacji. Może wstawiać torrenty.
# Moderator-Może edytować i kasować wstawione torrenty. Może moderować komentarze/posty użytkowników, promować/degradować użytkowników oraz dawać im ostrzeżenia.
# Administrator-Może robić właściwie wszystko
# SysOp-Posiada pełną władzę nad stroną i trackerem
NAT, LAN, Inside IP
Co to jest NAT ?

Nat - z angielskiego Network Address Translation - jest to krótko mówiąc technika pozwalająca na translację adresów sieciowych. Co to oznacza ? Gdy w Internecie zaczęło przybywać komputerów, zaistniała groźba wyczerpania puli dostępnych adresów internetowych. Aby temu zaradzić, lokalne sieci komputerowe, korzystające z tzw. adresów nieroutowalnych, czyli specjalnej puli adresów tylko dla sieci lokalnych, mogą zostać podłączone do Internetu przez jeden komputer, lub urządzenie, posiadający mniej adresów internetowych niż komputerów w tej sieci. Taki komputer, gdy komputery z sieci lokalnej komunikują się ze światem, dynamicznie tłumaczy adresy nieroutowalne na adresy zewnętrzne, umożliwiające użytkowanie Internetu przez większą liczbę komputerów niż posiadana liczba adresów zewnętrznych. Inaczej mówiąc, jest to potrzebne w sieciach lokalnych, bądź jak kto woli, sieciach osiedlowych.

Korzystanie z Internetu poprzez NAT wiążą się wady:
-utrudnione korzystanie z programów P2P i bezpośredniego wysyłania plików
- nie można założyć własnego serwera, który byłby dostępny w internecie - dopiero mając zewnętrzne IP jest to możliwe

Jednak korzystanie z NAT`a wiąże się z większym bezpieczeństwem komputerów znajdujących się za NAT`em.

Problemy z LAN`em

LAN (Local Area Network) to połączenie wielu komputerów, które mają dostęp do Internetu poprzez serwer lub roter rozdzielający połączenie internetowe. Takie połączenie jest dosyć opłacalne, gdyż chroni użytkowników NAT oraz wystarczy jeden publiczny adres IP. Wtedy przeglądanie stron internetowych nie jest niczym blokowane. Problem przychodzi gdy chcemy skorzystać z jakiegoś programu p2p lub chcemy postawić serwer. W przypadku tego drugiego zostaje tylko wykupienie u usługodawcy zewnętrznego IP. W przypadku programów p2p, najbardziej opłacalne może być tzw. przekierowanie portów. Przekierowanie omija NAT na danym porcie, dzięki czemu możemy cieszyć się pełnym przepływem danych bez żadnego blokowania ich, lecz tylko na tym jednym porcie. Dlatego najlepiej przekierować wszystkie standardowe dla BitTorrenta, czyli z zakresu 6881 - 6889 begin_of_the_skype_highlighting 6881 - 6889 end_of_the_skype_highlighting. Innym wyjściem jest wykupienie publicznego adresu IP, ale to będzie zapewne płatne (w zależności od usługodawcy).

Wewnętrzne i zewnętrzne IP

IPv4 (Internet Protocol version 4) - czwarta wersja protokołu komunikacyjnego IP przeznaczonego dla internetu. Znajduje się obecnie w powszechnym użyciu. Ten protokół wykonuje ścisłe reguły i postępowania, które są automatycznie wykonywane przez urządzenia komunikacyjne w celu nawiązania łączności i wymiany danych.
Taki adres IP wygląda np. tak :

192.168.1.1

IPv6 (IPNG) - Internet Protocol version 6 lub Internet Protocol Next Generation to najnowsza wersja protokołu IP, będąca następcą IPv4, do którego stworzenia przyczynił się w głównej mierze problem małej ilości adresów IPv4.
Adres IPv6 wygląda tak :

0123:5678:abcd:00ef:0000:0000:1234:5678

Specyfikacje pozwalają na opuszczanie początkowych zer oraz zamiane bloków zer na podwójny dwukropek. Powyższy adres może być zapisany jako:

123:5678:abcd:ef::1234:5678

Częśc z Was ma stałe IP, czyli takie, które nie zmienia się. Stałe IP może być :
a) wewnętrzne - to IP wewnątrz sieci LAN, niewidoczne z zewnątrz sieci w której znajduje się komputer z tym adresem IP (patrz NAT)
b) zewnętrzne - publiczne - jest to IP widoczne z zewnątrz sieci LAN, zazwyczaj posiada je serwer komunikujący się bezpośrednio z Internetem lub komputery nie posiadające połączenia internetowego rozdzielające routerem lub serwerem

Korzystając z klientów sieci BitTorrent i mając wewnętrzny adres IP nie można połączyć się z częścią osób pobierających dany release, gdyż te osoby nie widzą nas. Rozwiązaniem może być przekierowanie standardowych portów, z których korzystają klienty BT - 6881 - 6889 begin_of_the_skype_highlighting 6881 - 6889 end_of_the_skype_highlighting, lub wykupieniem u dostawcy usług internetowych zewnętrznego adresu IP.

Dynamiczne IP mają osoby korzystające z technologii ADSL (Neostrada). Taki adres jest zmienny, co znaczy, że raz na jakiś czas (np. co 24 godziny) jest zmieniane na inny losowy wybierany.Praktycznie zmieniany jest na inny za każdym połączeniem , czyli rozłąnczamy się i ponownie łącząc się mamy inny IP , przydatne do Rapid Share . Dynamiczne IP jest adresem zewnętrznym, co znaczy, że nie jest w żaden sposób blokowane.
UPnP - Universal Plug and Play
UPnP (Universal Plug and Play) to technologia pozwalająca na wykrywanie sieciowych urządzeń, które mogą ze sobą współpracować. W przypadku sieci BitTorrent współpraca polega pomiędzy klientem sieci Torrent, a serwerem uruchomionym pod kontrolą systemu Windows (chociaż rzadko się to zdarza), lub routerem rozdzielającym połączenie internetowe pomiędzy komputery. Aby wszystko ze sobą współdziałało, router oraz klient Torrent muszą mieć włączoną usługę UPnP w opcjach. Gdy ta zależność jest spełniona, klient sam potrafi przekierować sobie port na czas trwania sesji i możliwe jest połączenie z osobami będącymi w sieciach lokalnych ograniczonych NATem, co zwiększa transfer. Przekierowanie zachodzi bez konieczności ręcznego przekierowywania portów, bez udziału administratora routera, czy systemu. Usługa UPnP nie zadziała na serwerach będących pod kontrolą systemu UNIXowego.

Opcję UPnP mają takie klienty jak Azureus, BitComet, BitSpirit.

Przekierowywanie portów

W przypadku gdy nie możemy z jakiegoś powodu dostać publicznego (zewnętrznego IP), równie dobrym sposobem jest przekierowanie dowolnego portu, po czym wpisanie go do klienta. Należy pamiętać, by z danego portu korzystał tylko jeden program. Tylko BitTorrent, a nie eMule i BitTorrent.

Przekierowanie portów na routerze.

Gdy mamy router i nie umiemy przekierować portu, zaglądamy do instrukcji obsługi. Ewentualnie wyszukujemy swój model na poniższej stronie i postępujemy krok po kroku: http://www.portforward.com/routers.htm

Przekierowanie portów pod Linuksem.

Dla tych, co mają serwer będący pod kontrolą systemu Linuksowego, najlepszym rozwiązaniem jest skorzystanie z Iptables. W tym celu dodajemy odpowiednie wpisy do /etc/rc.d/rc.local.

Przykładowy wpis:
iptables -t nat -A PREROUTING -p tcp -d IPZEWNETRZNE --dport 6990 -j DNAT --to IPWEWNETRZNE:6990
To samo należy zrobić również dla portu UDP.

Przekierowanie portu w systemie Microsoft Windows.
na przykładzie Direct Connect

1. 192.168.0.5 - IP komputera wewnętrznego

2. Wchodzimy w Control Panel ( Panel Sterowania ) oraz klikamy w Network Connections ( Połączenia Sieciowe )

Klikamy w nasze połączenie z interetem, klikamy prawy przyciski wybieramy Properties ( Właściwości )

Jest dobrze znaleźliśmy się w właściwościach połączenia teraz wybieramy zakładkę Advanced ( Zaawansowane )
i w niej na samym dole klikamy w Settings ( Ustawienia )

W ustawieniach zaawansowanych klikamy w Add ( Dodaj ) i zabieramy się za wklepywanie danych.
Dla przejrzystości warto opisać dobrze już na początku przekierowanie gdyż później będzie kiepsko z edycją nazwy.
W Description of service ( Opis usługi ) wpisujemy nazwe.
W Name or IP address... wpisujemy IP komputera w sieci lokalnej na którego chcemy przekierować port.
W External Port number... wpisujemy port ktory będzie widoczny na komputerze podłączonym do internetu
W Internal Port number... wpisujemy port komputera z sieci lokalnej.
Zasada działania takiego przekierowania jest prosta: gdy dotrze sygnał na port 411 na komputerze podłączonym
bezpośrednio do internetu ten wie ze sygnał trzeba przekazać do komputera w sieci wewnetrznej posługującego się
IP 192.168.0.5
Klikamy OK

Teraz przekierowanie UDP
Direct Connect korzysta z TCP oraz UDP dla każdego portu trzeba przekierować obydwa.

Analogicznie robimy z portem 412 i w finale powinniśmy otrzymać

Klikamy OK


	Podstawowe pojęcia sieci P2P	Union Chocolate.