ďťż

reżyseria Martin Scorsese
scenariusz Laeta Kalogridis
zdjęcia Robert Richardson
główne role:
Leonardo DiCaprio jako Teddy Daniels
Mark Ruffalo jako Chuck Aule
Max von Sydow jako Dr Jeremiah Naehring
Ben Kingsley jako Dr John Cawley
produkcja: USA
gatunek: dramat psychologiczny, thriller
data premiery: 2010-03-26 (Polska) , 2010-02-13 (Świat)

Polski zwiastun filmu: http://www.youtube.com/watch?v=KOXOcEzSuaE

To film jakich jest niewiele. Projekcja, która ma przyciągnąć widza ambitnego, wymagającego od filmu nie tylko wartkiej akcji, ale przede wszystkim głębszego przesłania.
Martin Scorsese przenosi nas w filmie do świata, który wcześniej w książce przedstawił Dennis Lehane, świata zamkniętego za murami zakładu psychiatrycznego, znajdującego się na wyspie. Jest rok 1954. Główny bohater, weteran II wojny światowej, obecnie detektyw Tedd Daniels, przypływa na wyspę ze swoim partnerem z pracy w celu przeprowadzenia dochodzenia dotyczącego zaginięcia jednej z pacjentek szpitala. Jest nią niebezpieczna kobieta, matka, która dopuściła się dzieciobójstwa. Zniknęła ze strzeżonej całodobowo, zamkniętej i okratowanej celi, zostawiając jedynie buty i schowaną, zaszyfrowaną wiadomość. Detektyw kieruje swoje podejrzenia, na lekarzy psychiatrów zarzucając im, wykonywanie eksperymentów psychiatrycznych na pacjentach, w jakoby przystosowanym do tego celu pomieszczeniu, w oddalonej na wyspie latarni. Odkrycie prawdy związane jest z dostaniem się do tego obiektu. W międzyczasie pobyt na terenie zakładu oraz w towarzystwie jednego z lekarzy psychiatrów pochodzenia niemieckiego dr Jeremiaha Naehringa nasuwa Teddowi przykre wspomnienia z akcji, kiedy podczas II Wojny Światowej brał udział w wyzwalaniu obozu koncentracyjnego. Bohater dochodząc prawdy walczy nie tylko z przykrymi wspomnieniami, ale i z niesprzyjającą pogodą, trudnym terenem wyspy, bólami głowy i jak się okazuje później z czymś, czego nie był w stanie przewidzieć. Kim jest zaginiona kobieta, która utopiła swoje dzieci, jakie badania przeprowadzają psychiatrzy na pacjentach, tego dowiemy się pod koniec pełnego zwrotów akcji filmu.
Na mnie osobiście film wywarł ogromne wrażenie. Dowodem tego jest wiersz, który zacząłem pisać już w trakcie oglądania, będący chronologicznym odzwierciedleniem akcji, a zarazem, w ostatniej strofie moją próbą zinterpretowania końcowej sceny, w której Tedd podejmuje pewną decyzję. Niedopowiedzenie w filmie powoduje spory wśród krytyków co do ostatecznych zamiarów bohatera.

Wyspa tajemnic /na podst. filmu Martina Scorsese/

szkielet nie może odejść
w bloku B zostały jeszcze buty

ludzie duchy
opętani lękiem
przykuci do miejsca
wypatrują z nadzieją
jednej chwili poczytalności
pośród pozostałych złudzeń

V symfonia Mahlera
wywołuje napięcie
wstrząsające
obrazy kolejno wyławianych
odsłaniają listę nieobecności

światło latarni
(w)puszcza okiem
wwierca się w mózg
poddając lobotomii


Jeśli to kino dla ambitnych i jeśli taka obsada, jak podajesz, to postaram się obejrzeć na pewno. Warto promować i polecać sobie wzajemnie takie obrazy bo o naprawdę ciekawy i uciekający od taniej komercji film dziś jakby trudniej.
Komercji, chyba faktycznie tutaj nie uświadczysz. Film chyba wcale nie promowany. Ja dowiedziałem się o nim całkiem przypadkowo- polecił mi go kolega z pracy.
To mój ulubiony gatunek filmu. Koniecznie muszę obejrzeć.


mnie również zachęciłeś
... i ja jestem pod wrażeniem, bo nawet zwiastun filmu został zrobiony ze smakiem i ze znakami zapytania. Ruszam w pogoń za tym filmem.
Dzięki Tomku
To dobry film. Widziałem. Polecam. Kasowy wprawdzie, ale z kategorii kasowych całkiem dobry:)
Jacku, a co powiesz o zwiastunie wierszowym? Masz jakieś zastrzeżenia. Bardzo ciekawy jestem Twojej opinii.
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • fisis2.htw.pl


  •  

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

       
     
      Wyspa tajemnic (tyt. org. Shutter Island)
    Union Chocolate.